Πανηγύρι Αγ. ΜΑΡΙΝΑΣ ΧΡΥΣΟΚΕΦΑΛΟΥ, 14-07-2012

   Τείνει να γίνει θεσμός πλέον το πανηγύρι που διοργανώνεται, από τον "ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΟ ΣΥΛΛΟΓΟ ΑΠΑΝΤΑΧΟΥ ΧΡΥΣΟΚΕΦΑΛΙΩΤΩΝ ΠΑΝΑΓΙΑ Η ΧΡΥΣΟΚΕΦΑΛΟΣ", στο άλσος της Αγ. Μαρίνας όπου και βρίσκεται και το ομώνυμο εξωκλήσι.

 Αν και δεν έχουν περάσει πολλά χρόνια (...4 για την ακρίβεια) που ξεκίνησε να εορτάζεται η μνήμη της Αγ. Μαρίνας, μπορούμε να

Πανηγύρι Αγ. Μαρίνας 15-17/7-2011

  Με επιτυχία διοργανώθηκαν οι θερινές πολιτιστικές εκδηλώσεις του πολιτιστικού συλλόγου Απανταχού Χρυσοκεφαλιωτών "ΠΑΝΑΓΙΑ Η ΧΡΥΣΟΚΕΦΑΛΟΣ" στο δάσος της Αγ. Μαρίνας, το τριήμερο 15-17/7 2011.

  Την Παρασκευή 15/7 ήταν κοντά μας ο Γιώργος και Λάζος Ιωαννίδης, στο τραγούδι και στην λύρα αντίστοιχα, Ο Στέργιος Ζιμπιλιάδης στο τραγούδι και ο Τάσος Ματσαρίδης στο αγγείο.

Στα γλέντια και στα μουχαπέτια

 Συνεχίζουμε το αφιέρωμα στην ιστορία του χωριού μέσα από φωτογραφίες που τραβήχτηκαν, ως επί το πλείστον, από τους συγχωριανούς μας.

Αυτή την φορά έχουμε ως θέμα τα γλέντια και τα μουχαπέτια που γινόντουσαν σε καφενεία, σπίτια και στην ύπαιθρο.

Στα Χρόνια Της Αθωότητας #2

Στα Χρόνια Της Αθωότητας

Τα χρόνια περνάνε ανεπιστρεπτί και γρήγορα. Τόσο γρήγορα που δεν το καταλαβαίνουμε. Ευτυχώς που υπάρχουν και οι φωτογραφίες. Φωτογραφίες που μας δείχνουν πως είμασταν. Τότε, που το μόνο που μας ενδιέφερε ήταν το παιχνίδι, το παιχνίδι και ένα ...κομμάτι ψωμί.

Τότε που όλα για εμάς ήταν αθώα. Ηταν τότε τα ΧΡΟΝΙΑ ΤΗΣ ΑΘΩΟΤΗΤΑΣ!!!

Σοφία του Κώστα Παπαδόπουλου

Γιώργος Ταχμαζίδης, Πανούλης Χ'παναγής,
 Στέφανος Παπαδόπουλος

ΜΝΗΜΕΣ ΦΑΜΙΛΙΑΣ

Ταξίδι πίσω  στο χρόνο μας προσφέρουν οι φωτογραφίες. Αποτυπώνουν "μια στιγμή". Μια συγκεκριμένη "στιγμή" που όμως κρατάει μια αιωνιότητα.

 Βλέποντας τη φωτογραφία, αναπολείς το παρελθόν σου. Βλέπεις τα χρόνια της αθωότητας και της ξεγνοιασιάς.

Τότε που  όλα ήταν διαφορετικά. Πιο ήρεμα. Πιο χαλαρά.

Που όλα τα μέλη  της οικογένειας ήταν δεμένα μεταξύ τους.

 

ANAMNHΣΕΙΣ #2

  Σε προηγούμενη ανάρτηση (εδώ),  αναφερθήκαμε στις χαρές, στις γιορτές και στους γάμους που γινόντουσαν στο χωριό και ήταν μια ευκαίρια για να βρεθούν οι χωριανοί για να ξεσκάσουν και να ξεφύγουν λίγο από την καθημερινότητα και την ρουτίνα της ζωής.

 Φαίνεται,  ότι αυτό το  "μικρόβιο" των  παππούδων και των γονιών μας, το κληρονόμησαν και οι επόμενες γενιές. Με κάθε ευκαιρία, όπου βρεθούν και σταθούν, αποδεικνύουν ότι είναι γνήσιοι γλεντζέδες Χρυσοκεφαλιώτες!!!

ΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ

Κάποτε ο Γιώργος Δροσίνης είχε γράψει " Η ΑΛΗΘΙΝΗ ΕΥΤΥΧΊΑ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ ΣΤΙΣ ΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΕΛΠΙΔΑ", και ο Cesare Pavese (Ιταλός συγγραφέας) είχε πει "Ο πλούτος της ζωής βρίσκεται στις αναμνήσεις που έχουμε ξεχάσει. Δεν θυμόμαστε μέρες. Θυμόμαστε λεπτά".

 Λεπτά που περνάνε και χάνονται αλλά πίσω τους αφήνουν ευχάριστες στιγμές που τις νοσταλγούμαι πολύ αργότερα. Κάποιες τέτοιες στιγμές θα προσπαθήσουμε να θυμηθούμε μέσα από κάποιες φωτογραφίες.

Φωτογραφίες από γλέντια, πανηγύρια, γάμους, γιορτές. Φωτογραφίες που μας βοηθάνε να θυμόμαστε αυτά τα λεπτά που έχουν περάσει ανεπιστρεπί.

Μάθε τι μπορεί να σημαίνει το ονοματεπώνυμο σου

 

Μάθε τι μπορεί να σημαίνει το ονοματεπώνυμο σου

Τίποτα δεν είναι τυχαίο στη ζωή, ακόμα και το ονοματεπώνυμό μας επηρεάζει την προσωπικότητά μας, τον τρόπο που σκεφτόμαστε, που αντιδρούμε και που προβάλουμε τον εαυτό μας…Η πανάρχαια τέχνη της αριθμολογίας, μας αποκαλύπτει τι σημαίνει το ονοματεπώνυμό μας και πώς επηρεάζει τη ζωή μας.

Σύμφωνα με την Πυθαγόρεια αρίθμηση, κάθε γράμμα αντιστοιχεί σε έναν αριθμό. Το ονοματεπώνυμό μας μπορεί να μεταφραστεί σε έναν λεξάριθμο, προσθέτοντας τους αριθμούς που προκύπτουν από κάθε γράμμα που εμπεριέχει. Το Oroskopos.gr σου δίνει όλα τα απαραίτητα στοιχεία για να βρεις εύκολα και γρήγορα τον λεξάριθμο του ονοματεπώνυμού σου και να διαβάσεις τί σημαίνει!

Πώς θα βρεις τον λεξάριθμο του ονοματεπώνυμου σου;

ΘΕΙΑ, ΘΕΙΑ....

Δεύτερη μέρα της Αναστάσεως.Οπως κάθε χρονιά, έτσι και φέτος , το σύνολο σχεδόν των κατοίκων του χωριού, ανέβηκε στα κοιμητήρια στον Αγιο Κωνσταντίνο, για να γιορτάσει μαζί με τα χαμένα του πρόσωπα το μήνυμα της Αναστάσεως.

Φυσικά, δεν έλειψε και το έθιμο, συνήθεια, θεσμός του "ΘΕΙΑ, ΘΕΙΑ " που γίνεται μετά από το τρισάγιο κάθε μνήματος.

Μπορεί τα παιδιά να είναι λιγοστά, αλλά δεν παύουν  να έχουν το θάρρος και το "θράσσος" να ζητάνε επίμονα το κατιτίς που έχουν να δώσουν οι συγγενείς. 'Ατυχα είναι τα μικρά, που ακόμα δεν μάθανε τα κόλπα πως να χώνονται και να παίρνουν περισσότερα. Αλλά μαθαίνουν. Διδάσκονται από τα μεγαλύτερούς τους, τους πιο έμπειρους.

 Προσφιλή εδέσματα; Χυμοί, κρουασάν, γκοφρέτες και διάφορα άλλα σνακς. Μη αποδεκτά; Τα βαμμένα αυγά!!! Οι εποχές έχουν αλλάξει βλέπετε. Παλαιότερα αυτά που επικρατούσαν ήταν τα βαμμένα αυγά, οι αυγόφετες  (φελία), τα τσιριχτά και ότι μπορούσε το κάθε νοικοκυριό να παρασκευάσει. Αλλες εποχές, άλλες νοοτροπίες.

Στα παρακάτω βίντεο μπορείτε να παρακολουθήσετε  μερικά στιγμιότυπα.

ΧΡΥΣΟΚΕΦΑΛΟΣ. Μια ιστορία με άλλα λόγια.

Εχουμε την τιμή και την χαρά να φιλοξενούμε ένα κείμενο που έγραψε ένας συγχωριανός μας πριν αρκετά χρόνια, το 1996  συγκεκριμένα, σε μια ποντιακή εφημερίδα. Αναφέρεται στην ιστορία του χωριού μας με λίγα λόγια. Ο συγγραφέας είναι ο Γιώργος Ι. Μουρουζίδης.

ΧΡΥΣΟΚΕΦΑΛΟΣ

            Στο βόρειο μέρος του Νομού Δράμας και σε απόσταση 46 χιλιομέτρων από αυτή, βρίσκεται το Χρυσοκέφαλο, ένα από τα δεκαεπτά χωριά της επαρχίας Κάτω Νευροκοπίου. Το χωριό μας οφείλει το όνομα του στον Μητροπολιτικό Ναό της Τραπεζούντας που την εποχή των Κομνηνών ήταν αφιερωμένος στην χάρη της « Παναγίας της Χρυσοκεφάλου», από όπου και κατάγεται το σύνολο σχεδόν των κατοίκων του. Από το 1923 λεως και το 1933 και σε εφαρμογή της συνθήκης της Λωζάνης εγκαταστάθηκαν στο χωριό διακόσιες περίπου οικογένειες προερχόμενες από τις βρυσομάνες του Ελληνισμού, την ευρύτερη Θράκη, τα παράλια της Μικρασίας και κυρίως τον Πόντο.  Άνθρωποι με καταρρακωμένο  ηθικό και αξιοπρέπεια, θύματα της αδικίας και της ταλαιπωρίας που θπέστησαν από την λογική της νέας τάξης πραγμάτων στην περιοχή, επιδίδονται με την εργατικότητα, τον ζήλο για την πρόοδο και την κοινωνική συνείδηση που ανά τους αιώνες διέκριναν την φυλή μας στο αγώνα της επιβίωσης της προσωπικής και οικογενειακής τους αναστήλωσης καθώς  και της κοινοτικής  αναβάθμισης. Οι Τούρκοι κάτοικοι του οι οποίοι ήταν εξισλαμισθέντες  και Βουλγαρικής καταγωγής το εγκαταλείπουν την άνοιξη του 1924.