Πέμπτη 19 Ιανουαρίου 2017

ΧΙΟΝΙΑ ΣΤΟ ΧΩΡΙΟ...



Μας ήρθε η Αριάνδη...

Μας ήρθε και ο φίλος της(;) ο Βίκτωρας.

Αύριο μεθαύριο μπορεί να μας επισκεφτεί και κάποιος  άλλος από το σόι τους...

Μέχρι τότε όμως ας δούμε τι δώρα έφεραν στο όμορφο χωριό μας οι ακάλεστοι καλεσμένοι μας...


Φωτογραφία της Μαρίνα Φουτζιτζή.
ΦΩΤΟΓΡΑΦΟΣ: ΜΑΡΙΝΑ ΦΟΥΤΖΙΤΖΗ


Φωτογραφία του Kostas Gavras.
ΦΩΤΟΓΡΑΦΟΣ: ΚΩΣΤΑΣ ΓΑΒΡΑΣ


Φωτογραφία του Kostas Gavras.
ΦΩΤΟΓΡΑΦΟΣ: ΚΩΣΤΑΣ ΓΑΒΡΑΣ


Φωτογραφία του Kostas Gavras.
ΦΩΤΟΓΡΑΦΟΣ: ΚΩΣΤΑΣ ΓΑΒΡΑΣ


ΦΩΤΟΓΡΑΦΟΣ: ΕΙΡΗΝΗ ΚΑΙΜΑΣΙΔΟΥ



ΦΩΤΟΓΡΑΦΟΣ: ΕΙΡΗΝΗ ΚΑΙΜΑΣΙΔΟΥ


Φωτογραφία του Kostas Gavras.
ΦΩΤΟΓΡΑΦΟΣ: ΚΩΣΤΑΣ ΓΑΒΡΑΣ


Φωτογραφία του Kostas Gavras.
ΦΩΤΟΓΡΑΦΟΣ: ΚΩΣΤΑΣ ΓΑΒΡΑΣ




Και τρία  βιντεάκια με μπόλικο χιόνι!

Απολαυστέ τα...



https://www.facebook.com/100005497216196/videos/605321572994411/

https://www.facebook.com/kostakisgavras/videos/1037404963071784/

https://www.facebook.com/kostakisgavras/videos/1037316119747335/

Τετάρτη 4 Νοεμβρίου 2015

ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΧΩΡΙΟΥ (ΣΤ' μέρος)

 ...συνέχεια (εδώ τα Α', Β',Γ', Δ', Ε' μέρη)

 Προς Α. του χωριού έχομε το βουνό Κρας-τεπε στους πρόποδες του οποίου βρίσκεται ο κάμπος Καρπουζλούκι, του οποίου τα χωράφια είναι τα καλύτερα του χωριού. Σ' αυτόν τον κάμπο προοδεύουν θαυμάσια ο καπνός και τα σιτηρά, και στα χαμηλότερα μέρη του οι πατάτες. Στα χωράφια του τμήματος Σάρπολη προοδεύουν μονάχα δημητριακά. Στο κατά μήκος του ρέματος Σαρακατσάνικα χωράφια προοδεύουν τα δημητριακά και οι πατάτες, μα έρχονται όλα τα χωράφια αυτά δεύτερα ύστερα από τα χωράφια Καρπουζλουκιού.

Πέμπτη 1 Οκτωβρίου 2015

ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΧΩΡΙΟΥ (Ε' Μέρος)

...συνέχεια (εδώ τα Α', Β',Γ' & Δ' μέρη)

 Οι πρόσφυγες καταγίνονται βέβαια και στην κτηνοτροφία, μα η έλλειψη βοσκησίμων εκτάσεων, όπως είπαμε, περιορίζει τον ζήλο τους, και έτσι μετά δυσκολίας κατορθώνουν να συντηρήσουν ούτε και 50        ζευγάρια βώδια, 250 γαλακτοφόρες αγελάδες και  λίγα άλογα και βουβάλια , τα οποία σέρνουν καθημερινά μαζί τους για να τα κουτσοβόσκουν στους δρόμους και σε κάτι χέρσα χωράφια. Η κατάσταση αυτή, δηλαδή ο περιορισμός των ζευγαριών κατά 60% συντετέλεσε να δοθή κάποια σοβαρή ώθηση στην μηχανική καλλιέργεια ή καλύτερα να πούμε πως η πρόοδος της μηχανικής καλλιέργειας συνετέλεσε στο να περιορισθούν τα ζευγάρια.

  Οι αγελάδες μας κατά 80% είναι καλής ράτσας και έτσι οι χωρικοί μας μπορούν να πουλήσουν στο τυρεμπόριο κάμποσα εκατομμύρια κιλά γάλα κάθε χρόνο. Είκοσι και τριάντα χρόνια πριν οι δικοί μας πρόσφυγες το ζήτημα του επιβήτορα το θεωρούσαν ασήμαντο. Οι Τούρκοι αν και συνολικά διατηρούσαν λιγώτερες αγελάδες από εμάς, μολοταύτα είχαν αρκετούς επιβήτορες ράτσας καλής. Τι έκαναν όμως οι δικοί μας πρόσφυγες; Για τις 400 περίπου αγελάδες τους διατηρούσαν  2-3 επιβήτορες της πλέον ελλεεινής ράτσας, ηλικίας μόλις 2-3 χρονων, έτυχε δε κάποτε να διατηρούν μονάχα έναν επιβήτορα της ίδιας ράτσας και της ίδιας ηλικίας. Μετά το 1950 το ζήτημα του επιβήτορα λύθηκε οπωσδήποτε χάρις στην ιδωτική πρωτοβουλία του Κων. Γεωργιάδη, ο οποίος συντηρούσε επιβήτορα πολύ καλής ράτσας. Τώρα τελευταία η  επιστήμη έλυσε το ζήτημα του επιβήτορα δια της σπερματεγχύσεως, η οποία ενεργείται από την Κτηνιατρική Υπηρεσία.

   Η γεωλογική σύσταση του εδάφους του κάμπου μας, που καλλιεργείται, είναι ποικίλη. Ανατολικά του χωριού κατά το Καρποζλούκι και κατά το μήκος του ρέματος Σαρακατσάνικα έχομε έδαφος ασβεστούχο, βορείως δε κατά το Σάρπολη, έχομε έδαφος αργιλλώδες. Υπάρχει και μια λουρίδα πλάτους 200 - 300 μέτρων από τις δύο όχθες του χειμάρρου Λευκογείων - Χρυσοκεφάλου, η οποία έχει έδαφος αμμώδες που σχηματίσθηκε από την συσσώρευση της ιλύος του χειμάρρου επί αιώνας.  Στην λωρίδα αυτή που λέγεται Φασουλώνας ευδοκιμούν τα φασόλια. Εκεί αναπτύσσεται και η ιτέα που σχημάτιζε με τους θάμνους της δάσος αδιαπέραστο. Το δάσος αυτό που λεγόταν Σογουτλούκι ξερριζώθηκε στα τελευταία χρόνια και εμφανίστηκαν γόνιμες εκτάσεις αρκετών εκατοντάδων στρεμμάτων. Πέρα απ' τη λωρίδα αυτή δεν βλέπεις ίχνος ιτέας και δεν ευδοκιμούν και τα φασόλια. Πόσο παράδοξος είναι ο σχηματισμός του εδάφος τούτου! Θα έλεγε κανείς πως επίτηδες η φύση κάρφωσε τη λωρίδα αυτή στο χωριό μας μονάχα για την ιτέα και για τα φασόλια! Σε όλα τα σημεία του Σογουτλουκιού καθώς και στην λωρίδα Φασουλώνας προοδεύει και η καλλιέργεια της πατάτας. Αυτό το αγνοούσαν οι Τούρκοι του χωριού μας και προμηθεύονταν τις πατάτες τους από τα βουνοχώρια, προ παντός από την 'Ανω Βροντού.


συνεχίζεται...


Υ.Γ. Υπενθυμίζεται ότι τα στοιχεία είναι παρμένα από το βιβλίο του αείμνηστου συγχωριανού μας και δασκάλου ΜΙΛΤΙΑΔΗ Κ. ΝΥΜΦΟΠΟΥΛΟ "ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΧΩΡΙΟΥ ΧΡΥΣΟΚΕΦΑΛΟΣ - ΔΡΑΜΑΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΣΧΟΛΕΙΟΥ ΤΟΥ"

Σάββατο 26 Σεπτεμβρίου 2015

Ο ΝΑΟΣ ΤΟΥ ΧΩΡΙΟΥ ΜΑΣ

 
Σαν να μην μας έφταναν οι τόσες περιπέτειες για την αξιοποίηση του πλούτου του χωριού μας, μας ήρθε καβάλα και το ζήτημα του ναού του χωριού μας.
 
Το ζήτημα τούτο έχει ως εξής: Η ανέγερση του ναού μας άρχισε κατά το 1938 και τελείωσε κατά το 1955. Είχε και έχει ο ναός μας δύο εξωτερικές πόρτες, από τις οποίες την κυριώτερη που βλέπει προς Βορράν κατάντικρυ στο κέντρο του χωριού και στο δημόσιο δρόμο ζήτησε να την κλείση με τοίχο ο αείμνηστος Μητροπολίτης μας Αγαθάγγελος κατά το 1955, και αντ' αυτής σχεδίασε ούτος ν'ανοίξη κάτω από τα πλαγινά παράθυρα που σκεπάστηκαν εσχάτως από το καμπαναριό, μία πορτίτσα ύψους ενός περίπου μέτρου. Σχηματίσθηκε αμέσως μία τριμελής επιτροπή, από εμένα, τον Μανώλη Μαχαίραν και τον Αλέξανδρο Στεφανίδη, η οποία επιτροπή,
διαμαρτυρήθηκε εντονώτατα στον Μητροπολίτη, και εδήλωσεν εις αυτόν ότι είναι αδικία και αηδία να κλείση διαπαντός η πλέον εμφανίσιμη και μοναδική πόρτα του ναού μας,  η οποία πόρτα προσδίδει αφάνταστη μεγαλπρέπεια στην εμφάνιση του κτιρίου του ναού. Ο Μητρπολίτης μας απείλησε με συλλήψεις για να μας αναγκάση να υποχωρήσωμε, αλλ' εμείς βρήκαμε τους τεχνίτες που ανέλαβαν το γκρέμισμα της πόρτας και τους απείλησαμε με τη σειρά μας, και τότε αυτοί ειδοποίησαν τον Μητροπολίτη ότι αδυνατούν ν' αγγίξουν την πόρτα γιατί προβάλλεται από τους κατοίκους μεγάλη αντίδραση. Ο Μητροπολίτης υποχώρησε, και τώρα η πόρτα εκείνη η θαυμάσια, η μεγαλόπρεπη στέκεται στην θέση της ανέγγιχτη προς τιμήν της Επιτροπής που σχηματίσθηκε. Και σαν θέλετε το σωστό, η πόρτα αυτή ωνομάσθηκε από τον φιλοπαίγμονα λαόν μας πόρτα του Νυμφόπουλου.

   Μετά το 1962 φτιάχθηκε και το καμπαναριό του ναού μας με τις άοκνες προσπάθειες του εφημρίου του ναού μας Παπά Ελευθερίου Ιωσηφίδη.


 Υ.Γ. Υπενθυμίζεται ότι τα στοιχεία είναι παρμένα από το βιβλίο του αείμνηστου συγχωριανού μας και δασκάλου ΜΙΛΤΙΑΔΗ Κ. ΝΥΜΦΟΠΟΥΛΟ "ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΧΩΡΙΟΥ ΧΡΥΣΟΚΕΦΑΛΟΣ - ΔΡΑΜΑΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΣΧΟΛΕΙΟΥ ΤΟΥ"