...συνέχεια (εδώ τα Α', Β',Γ', Δ', Ε' μέρη)
Προς Α. του χωριού έχομε το βουνό Κρας-τεπε στους πρόποδες του οποίου βρίσκεται ο κάμπος Καρπουζλούκι, του οποίου τα χωράφια είναι τα καλύτερα του χωριού. Σ' αυτόν τον κάμπο προοδεύουν θαυμάσια ο καπνός και τα σιτηρά, και στα χαμηλότερα μέρη του οι πατάτες. Στα χωράφια του τμήματος Σάρπολη προοδεύουν μονάχα δημητριακά. Στο κατά μήκος του ρέματος Σαρακατσάνικα χωράφια προοδεύουν τα δημητριακά και οι πατάτες, μα έρχονται όλα τα χωράφια αυτά δεύτερα ύστερα από τα χωράφια Καρπουζλουκιού.
Εδώ κατ' ανάγκην θα ερμηνέψουμε τις ονομασίες μερικών τοποθεσιών του χωριού.
1) Σάρπολη (ξανθοχώραφα) από το τούρκικο Σαρή = ξανθός και το σλαυϊκό πολ = χωράφι.
2) Σαρακάτσανικα, όπου είχαν πριν πολλά χρόνια κατασκηνώσεις οι Σαρακατσάνοι.
3) Καρπουζλούκι, όπου καλλιεργούσαν οι Τούρκοι καρπούζια.
4) Σογουτλούκ από το τούρκικο σογούτ = ιτέα.
5) Μεζαρλούκια από το τούρκικο μεζάρ = μνήμα.
6) Κράς - τεπε από το σλαυϊκό κρας = κόκκινος, και από το τούρκικο τεπέ = λόφος.
7) Πελιτλούκ από το τούρκικο πελίτ = βαλανιδιά.
Το χωριό μας βρίσκεται ανάμεσα στους δύο αμαξωτούς δρόμους Νευροκοπίου - Εξοχής και Νευροκοπίου - Ποταμών, και τον καμπό του διασχίζουν αυτοκίνητα κάθε ώρα και στιγμή. Σήμερα έχομε και με τη Δράμα και με τα γύρω χωριά καθημερινή συγκοινωνία με αυτοκίνητα, ενώ προ του 1959 ήμαστε για κλάματα. Η συγκοινωνία μας με το Κάτω Νευροκόπι χάρις στην νέα αμαξιτό ήτα εξασφαλισμένη , επίσης ήταν εξασφαλισμένη η συγκοινωνία μας και με την Εξοχή, μα η συγκοινωνία μας με τα Λευκόγεια ήταν επισφαλής, γιατί άμα έπεφταν μεγάλες βροχές και άμα έλυωναν τα χιόνια, πλημμυρούσε ο χείμαρρος του χωριού μας και εμποδιζόταν η συγκοινωνία αυτή για πολλές μέρες.
Για να διορθωθή το κακό αυτό χρειαζόταν να φτιαχθή επάνω στον χείμαρρο του χωριού μας σιδερένιο γεφύρι. Το γεφύρι αυτό χρειαζόταν το λιγώτερο μισό εκατομμύριο δραχμές για να γίνη, και οι δραχμές αυτές βρίσκοταν πριν λίγα χρόνια στο ταμείο της Κοινότητας Λευκογείων, μα οι Λευκογειάτες δεν μπόρεσαν να αντιληφθούν πως το γεφύρι αυτό θα εξηπυρετούσε θαυμάσια τα συμφέροντα της Κοινότητός των και ξόδεψαν τα λεφτά αυτά αλλού. Πολλοί κάτοικοι της Κοινότητος Λευκογείων λέγανε τότε: «Γιατί να φτιάξουμε το γεφύρι του Χρυσοκεφάλου και να ωφεληθούν οι Χρυσοκεφαλίτες; Ας παν μόνοι τους να βγάλουν τα μάτια τους».
Μονάχα ένας κοινοτικός Σύμβουλος, ο λεγόμενος Γιαχγιάς και λίγοι φίλοι του αντελήφθησαν ευθύς εξ αρχής ότι εσύμφερε περισσότερο στους Λευκογειάτες να φτιαχθή το γεφύρι Χρυσοκεφάλου, και είπαν κάποτε χωρίς να εισακουσθούν: «Βρε παιδιά, τι τα θέλουμε τα ψέμματα; Εμείς χρειαζόμαστε κατά πρώτον λόγο την συγκοινωνία με την Δράμα και για να πετύχουμε την συγκοινωνία αυτή πρέπει να συγκοινωνήσουμε όχι γωνιακώς και καγκελοειδώς με την Δράμα, αλλά απ' ευθείας πρώτα πρώτα με το Χρυσοκέφαλο και με το Κάτω Νευροκόπι, και από εκεί συνέχεια με την Δράμα. Για να γίνη όμως αυτό πρέπει απαραιτήτως να φτιαχθή το γεφύρι Χρυσοκέφαλου, το οποίον επειδή βρίσκεται στο δρόμο μας θεωρείται και δικό μας γεφύρι». Οι κάτοικοι όμως των Λευκογείων δεν πείσθηκαν στα λεγόμενα του Γιαχγιά, και έτσι για πολλά χρόνια καθυστέρησε το φτιάξιμο του γεφυριού έως ότου οι αδυσώπητες ανάγκες της συγκοινωνίας με το Νευροκόπι και με την Δράμα επέβαλαν στους Λευκογειάτες να συντελέσουν στο φτιάξιμο του γεφυριού Χρυσοκεφάλου κατά το 1965 και να σώσουν τον εαυτό τους από τις περιπέτειες της συγκοινωνίας με τα κέντρα.
συνεχίζεται...
Υ.Γ. Υπενθυμίζεται ότι τα στοιχεία είναι παρμένα από το βιβλίο του αείμνηστου συγχωριανού μας και δασκάλου ΜΙΛΤΙΑΔΗ Κ. ΝΥΜΦΟΠΟΥΛΟ "ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΧΩΡΙΟΥ ΧΡΥΣΟΚΕΦΑΛΟΣ - ΔΡΑΜΑΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΣΧΟΛΕΙΟΥ ΤΟΥ"
Προς Α. του χωριού έχομε το βουνό Κρας-τεπε στους πρόποδες του οποίου βρίσκεται ο κάμπος Καρπουζλούκι, του οποίου τα χωράφια είναι τα καλύτερα του χωριού. Σ' αυτόν τον κάμπο προοδεύουν θαυμάσια ο καπνός και τα σιτηρά, και στα χαμηλότερα μέρη του οι πατάτες. Στα χωράφια του τμήματος Σάρπολη προοδεύουν μονάχα δημητριακά. Στο κατά μήκος του ρέματος Σαρακατσάνικα χωράφια προοδεύουν τα δημητριακά και οι πατάτες, μα έρχονται όλα τα χωράφια αυτά δεύτερα ύστερα από τα χωράφια Καρπουζλουκιού.Εδώ κατ' ανάγκην θα ερμηνέψουμε τις ονομασίες μερικών τοποθεσιών του χωριού.
1) Σάρπολη (ξανθοχώραφα) από το τούρκικο Σαρή = ξανθός και το σλαυϊκό πολ = χωράφι.
2) Σαρακάτσανικα, όπου είχαν πριν πολλά χρόνια κατασκηνώσεις οι Σαρακατσάνοι.
3) Καρπουζλούκι, όπου καλλιεργούσαν οι Τούρκοι καρπούζια.
4) Σογουτλούκ από το τούρκικο σογούτ = ιτέα.
5) Μεζαρλούκια από το τούρκικο μεζάρ = μνήμα.
6) Κράς - τεπε από το σλαυϊκό κρας = κόκκινος, και από το τούρκικο τεπέ = λόφος.
7) Πελιτλούκ από το τούρκικο πελίτ = βαλανιδιά.
Το χωριό μας βρίσκεται ανάμεσα στους δύο αμαξωτούς δρόμους Νευροκοπίου - Εξοχής και Νευροκοπίου - Ποταμών, και τον καμπό του διασχίζουν αυτοκίνητα κάθε ώρα και στιγμή. Σήμερα έχομε και με τη Δράμα και με τα γύρω χωριά καθημερινή συγκοινωνία με αυτοκίνητα, ενώ προ του 1959 ήμαστε για κλάματα. Η συγκοινωνία μας με το Κάτω Νευροκόπι χάρις στην νέα αμαξιτό ήτα εξασφαλισμένη , επίσης ήταν εξασφαλισμένη η συγκοινωνία μας και με την Εξοχή, μα η συγκοινωνία μας με τα Λευκόγεια ήταν επισφαλής, γιατί άμα έπεφταν μεγάλες βροχές και άμα έλυωναν τα χιόνια, πλημμυρούσε ο χείμαρρος του χωριού μας και εμποδιζόταν η συγκοινωνία αυτή για πολλές μέρες.
Για να διορθωθή το κακό αυτό χρειαζόταν να φτιαχθή επάνω στον χείμαρρο του χωριού μας σιδερένιο γεφύρι. Το γεφύρι αυτό χρειαζόταν το λιγώτερο μισό εκατομμύριο δραχμές για να γίνη, και οι δραχμές αυτές βρίσκοταν πριν λίγα χρόνια στο ταμείο της Κοινότητας Λευκογείων, μα οι Λευκογειάτες δεν μπόρεσαν να αντιληφθούν πως το γεφύρι αυτό θα εξηπυρετούσε θαυμάσια τα συμφέροντα της Κοινότητός των και ξόδεψαν τα λεφτά αυτά αλλού. Πολλοί κάτοικοι της Κοινότητος Λευκογείων λέγανε τότε: «Γιατί να φτιάξουμε το γεφύρι του Χρυσοκεφάλου και να ωφεληθούν οι Χρυσοκεφαλίτες; Ας παν μόνοι τους να βγάλουν τα μάτια τους».
Μονάχα ένας κοινοτικός Σύμβουλος, ο λεγόμενος Γιαχγιάς και λίγοι φίλοι του αντελήφθησαν ευθύς εξ αρχής ότι εσύμφερε περισσότερο στους Λευκογειάτες να φτιαχθή το γεφύρι Χρυσοκεφάλου, και είπαν κάποτε χωρίς να εισακουσθούν: «Βρε παιδιά, τι τα θέλουμε τα ψέμματα; Εμείς χρειαζόμαστε κατά πρώτον λόγο την συγκοινωνία με την Δράμα και για να πετύχουμε την συγκοινωνία αυτή πρέπει να συγκοινωνήσουμε όχι γωνιακώς και καγκελοειδώς με την Δράμα, αλλά απ' ευθείας πρώτα πρώτα με το Χρυσοκέφαλο και με το Κάτω Νευροκόπι, και από εκεί συνέχεια με την Δράμα. Για να γίνη όμως αυτό πρέπει απαραιτήτως να φτιαχθή το γεφύρι Χρυσοκέφαλου, το οποίον επειδή βρίσκεται στο δρόμο μας θεωρείται και δικό μας γεφύρι». Οι κάτοικοι όμως των Λευκογείων δεν πείσθηκαν στα λεγόμενα του Γιαχγιά, και έτσι για πολλά χρόνια καθυστέρησε το φτιάξιμο του γεφυριού έως ότου οι αδυσώπητες ανάγκες της συγκοινωνίας με το Νευροκόπι και με την Δράμα επέβαλαν στους Λευκογειάτες να συντελέσουν στο φτιάξιμο του γεφυριού Χρυσοκεφάλου κατά το 1965 και να σώσουν τον εαυτό τους από τις περιπέτειες της συγκοινωνίας με τα κέντρα.
συνεχίζεται...
Υ.Γ. Υπενθυμίζεται ότι τα στοιχεία είναι παρμένα από το βιβλίο του αείμνηστου συγχωριανού μας και δασκάλου ΜΙΛΤΙΑΔΗ Κ. ΝΥΜΦΟΠΟΥΛΟ "ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΧΩΡΙΟΥ ΧΡΥΣΟΚΕΦΑΛΟΣ - ΔΡΑΜΑΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΣΧΟΛΕΙΟΥ ΤΟΥ"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου